کد مطلب:30144
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:15
پيامبران و امامان((عليهم السلام)) با دانش و علم بيكران الهي در ارتباط بوده اند. چرا آنان كاشف قوانين و پايه گذار علوم نيوده اند؟
پيامبران و اوصياي الهي وظيفه و نقشي غير از پايه گذاري علوم، كه در نهايت به تفسير و بهره برداري بهتر از طبيعت منجر مي شود، داشته اند. نقش آن بزرگواران در جامعه انساني مطرح كردن و به وجود آوردن زمينه انتخاب هدايت است. كه اين هدايت يافتن انسان در عالي ترين شكل آن عبوديّت انسان در برابر ذات الهي و قرب و لقاي اوست. تمامي علوم و معارفي كه انسان را در نيل به اين امر مدد مي رساند از طرف انبياء و امامان((عليهم السلام))، كه برترين سلام ها بر آنان باد، مطرح و در اختيار انسان ها قرار داده شده است. روشن است كه رسيدن به مقام عبوديت در لحظه لحظه عمر انساني به علوم طبيعي نياز ندارد و انسان در هر عصري با هر امكان مادّي و تكنيكي مي تواند در اين راه قدم بردارد.
در عين حال همچنان كه از برخي از آيات و روايات معصومين((عليهم السلام)) برمي آيد، بعضي از علوم و فنون، كه براي ادامه حيات انسان و جامعه انساني ضروري بوده، در شكلي كلّي، از سوي خداوند به انبياء تعليم داده شده و آنان نيز آنها را به كار مي برده اند.
( بخش پاسخ به سؤالات )
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.